Metapolialektik Evren: Hawking'in Big Bang'inden Sonsuz Bilince

Metapolialektik Evren: Hawking'in Big Bang'inden Sonsuz Bilince

Cevat ORHAN

Giriş:

Evrenin ve insanın varoluşu, asırlar boyunca birbirine zıt görünen iki temel yaklaşımla ele alındı: Biri, her şeyi madde ve rastgele fizik yasalarıyla açıklayan materyalizm; diğeri ise, bilimi yok sayıp manevi olana sığınan idealizm. Ancak bu makale, her iki yaklaşımın da yetersiz olduğunu savunur. Evren, ne soğuk ve anlamsız bir mekanizma, ne de tamamen soyut bir hayaldir.

Biz bu eserde, bilimin ve maneviyatın zıtlaşmasından doğan krizleri aşarak, polialektik ve metapolialektik bir felsefeyi ortaya koyacağız. Varlığın ve oluşun, birbirini tamamlayan süreçler olduğunu göstereceğiz. Bu, sadece bir teori değil, aynı zamanda yaşadığımız her zorluk ve deneyimle şekillenen, insanın kendi içsel dönüşümüne ve nihayetinde Mutlak Sonsuz'a doğru yaptığı yolculuğun felsefi bir haritasıdır.

Bölüm I: Varlığın Matematiği ve Yaratılışın Yansıması

Hayat, rastgele olaylardan oluşan bir dizi değil, çözülmesi gereken çok bilinmeyenli bir denklemdir. Bu denklemin bilinmeyenleri, kararlarımız, duygularımız ve potansiyelimizdir. Evreni ve kendimizi anlamak için atacağımız ilk adım, bu denklemin varlığının farkına varmaktır. Bu farkındalık, bir nevi "oku" emrinin tecellisidir; çünkü asıl okuma, varlığın kendisini, en temel prensiplerden en karmaşık yapıya kadar anlamlandırmaktır.

Materyalizmin en önemli temsilcilerinden biri olan Stephen Hawking'in "Büyük Tasarım"ı, evrenin varlığını ilahi bir yaratıcıya başvurmadan, tamamen fizik yasalarıyla açıklar. Ancak bu yaklaşım, bilimin özündeki sürekli sorgulama ruhundan uzak, dogmatik bir duruş sergilediği için eleştirilir. Evreni yalnızca maddeden ibaret gören bu bakış açısı, insanın robotlaşmasına zemin hazırlayan ahlaki bir boşluk yaratır.

Buna karşılık, bu makalede savunulan bütüncül felsefe, evrenin iradi bir tasarım yerine, tüm potansiyellerin kaynağı olan Mutlak sonsuz'dan gelen, içsel ve kendiliğinden bir yansıma olduğunu ileri sürer. Yaratma eylemi, dışsal bir çaba değil, kaynağın kendi kendini tezahür ettirmesidir. Bu bağlamda, Big Bang tüm varoluşu başlatan tek bir olay değil, Mutlak Sonsuz'un sonsuz yansımalarından biri olan bizim maddi evrenimizin başlangıcıdır. Uzay ve zaman da, bu tezahürle birlikte ortaya çıkar. Kuantum fiziğindeki belirsizlik ilkeleri ve fotonların anlık varoluş ve yok oluşu, evrenin durağan olmadığını, her an yeniden yaratılan ve akan bir süreç olduğunu gösterir. Bu fizik yasaları, sürekli yaratılış kavramının fiziksel birer ifadesidir.

Bölüm II: Bireysel Dönüşüm ve Ruhsal Sıçramalar

Her insan, hayat matrisinde çok boyutlu bir varlık olarak yer alır. Yaşadığımız musibetler, iftiralar ve zorluklar, bu matrisin yönünü değiştiren birer dönüşüm anıdır. Bu anlar, dışarıdan gelen yıpratıcı bir silsile gibi görünse de, gösterilen sabır ve metanet, ruhsal bir arınma ve olgunlaşma için en büyük katalizörlerdir.

Bu zorlu süreçte insan, sadece kendi mücadelesini vermez; aynı zamanda en yakın çevresinin, yani ailesinin de psikolojik durumlarını yönetmek zorunda kalır. Bu durum, Kur'an'daki "Hud Suresi'nde" geçen, "yanındakilerle beraber dosdoğru ol" emrinin en somut uygulamasıdır. Bu süreç, bireysel gibi görünen bir dönüşümün, çekirdek aileden başlayarak tüm çevreye yayılan kolektif bir sorumluluk taşıdığını gösterir.

Bu yolculuk, doğrusal bir çizgi değil, helezonik bir döngüdür. Her yeni bilgi ve farkındalık, bizi daha yüksek bir seviyeye taşırken, daha önce öğrendiklerimize yeni bir bakış açısı sunar. Bu, yaşadığımız her düşüşü parabolik bir dönüşüm olarak kabul ederek, bizi her seferinde daha yüksek bir noktaya taşıyan ve sürekliliği sağlayan bir süreçtir.

İnsan yaşamındaki ani ve büyük değişimler, atom altı parçacıkların enerji seviyeleri arasında yaptığı kuantum sıçramalarıyla benzerlik gösterir. Bir insan, uzun bir içsel birikim ve çabanın ardından, aniden bir farkındalık veya aydınlanma yaşayabilir. Dışsal olaylar, tıpkı bir foton gibi, içsel birikimimizi harekete geçirerek bizi bir üst bilinç seviyesine sıçratabilir.

Bölüm III: Toplumsal Sorumluluk ve Bütünsel İyileşme

İnsan, yaşadığı bu bireysel dönüşümle yalnızca kendini iyileştirmez, aynı zamanda çevresindeki insanlara da ilham verir. Bireylerin yaydığı enerji ve titreşimler, bir araya gelerek toplumsal rezonans yaratır. Pozitif frekansta olan bireylerin birleşimi, toplumda büyük değişimleri başlatabilir.

Bu, "kul olmanın" sadece bireysel bir yolculuk olmadığını, aynı zamanda evrensel bir sorumluluk taşıdığını gösterir. Her insan, kendi düşüncesi ve eylemiyle ya toplumsal rezonansa pozitif katkıda bulunur ya da onu bozar. Bu nedenle, bireyin iç huzuru ve dönüşümü, toplumsal huzur ve barış için de hayati öneme sahiptir.

Sonuç: Varlık, Oluş ve Sonsuzluk

Bu bütünsel felsefe, modern dünyanın karşılaştığı sorunlara bir çözüm sunar. Materyalist bakış açısından uzaklaşarak, evreni ve insanı daha derin bir anlamla ele alan bir dünya görüşünü benimsemek gerekmektedir.

Tüm bu yolculuk, en nihayetinde limit kavramına çıkar. Kendini bilme çabamız, bizi Mutlak Sonsuz'a doğru sürekli bir yakınlaşmaya sokar. Bu "yakınlaşma," paradoksal bir şekilde, kişinin kendini en derinden bulduğu andır. Çünkü "ilim ilim bilmektir, ilim kendin bilmektir, kendini bilen Rabbini bilir."

Bu yolculuğun sonunda, tüm denklemler çözüldüğünde, bilim ve maneviyat birleştiğinde, insan kendi benliğinin sınırlarından sıyrılır ve teslimiyetle sonsuzluğa doğru devam eden bir bilinç haline gelir.

The Metapolyelectic Universe: From Hawking's Big Bang to Infinite Consciousness

Cevat ORHAN

Introduction:

The existence of the universe and humanity has been approached for centuries with two opposing views: one is materialism, which explains everything through matter and random physical laws; the other is idealism, which disregards science and takes refuge in the spiritual. However, this article argues that both approaches are insufficient. The universe is neither a cold and meaningless mechanism nor a completely abstract illusion.

In this work, we will transcend the crises born from the conflict between science and spirituality by presenting a polyelectic and metapolyelectic philosophy. We will show that being and becoming are processes that complement each other. This is not merely a theory but a philosophical map of humanity's internal transformation and its ultimate journey toward the Absolute Infinite, shaped by every challenge and experience we face.

Part I: The Mathematics of Existence and the Reflection of Creation

Life is not a random sequence of events but a multivariable equation that must be solved. The variables of this equation are our decisions, emotions, and potential. The first step towards understanding the universe and ourselves is to become aware of this equation's existence. This awareness is a manifestation of the command to "read"; for the true reading is to make sense of existence itself, from its most fundamental principles to its most complex structures.

Stephen Hawking's "The Grand Design," one of the most prominent representatives of materialism, explains the universe's existence entirely through physical laws, without recourse to a divine creator. However, this approach is criticized for exhibiting a dogmatic stance, distant from the spirit of constant inquiry at the core of science. This perspective, which sees the universe as nothing more than matter, creates a moral vacuum that paves the way for human robotization.

In contrast, the holistic philosophy advocated in this article posits that the universe is not a deliberate design but an internal and spontaneous reflection originating from the Absolute Infinite, the source of all potentials. The act of creation is not an external effort but the self-manifestation of the source itself. In this context, the Big Bang is not a single event that initiated all existence but the beginning of our material universe, one of the infinite reflections of the Absolute Infinite. Space and time emerge with this manifestation. The uncertainty principles and the spontaneous existence and non-existence of photons in quantum physics show that the universe is not static but a continuously created and flowing process. These physical laws are a direct expression of the concept of continuous creation.

Part II: Individual Transformation and Spiritual Leaps

Every human being exists as a multidimensional entity within the matrix of life. The afflictions, slanders, and difficulties we face are moments of transformation that change the direction of this matrix. Although these moments may appear as a destructive chain of events, the patience and steadfastness shown serve as the greatest catalysts for spiritual purification and maturity.

During this challenging process, a person does not only fight their own battle; they also have to manage the psychological states of their closest circle, namely their family. This situation is the most concrete application of the command in the Quran from Surah Hud, "So be upright, along with those who turn to Allah with you." This process shows that a seemingly individual transformation carries a collective responsibility, starting with the nuclear family and spreading to the entire community.

This journey is not a straight line but a helical cycle. Every new piece of knowledge and awareness takes us to a higher level, while offering a new perspective on what we already knew. This is a process that accepts every fall as a parabolic transformation, elevating us to a higher point each time and ensuring continuity.

The sudden and significant changes in a person's life resemble the quantum leaps that subatomic particles make between energy levels. After a long period of internal accumulation and effort, a person can suddenly experience an awakening or enlightenment. External events, like a photon, can activate our internal accumulation, causing us to leap to a higher level of consciousness.

Part III: Social Responsibility and Holistic Healing

Through this individual transformation, a person not only heals themself but also inspires those around them. The energy and vibrations emitted by individuals, when they come together, create a social resonance. The union of individuals with a positive frequency can initiate great social changes.

This shows that being a servant of a higher purpose is not just an individual journey but also a universal responsibility. Every person, through their thoughts and actions, either contributes positively to social resonance or disrupts it. Therefore, an individual's inner peace and transformation are also of vital importance for social peace and harmony.

Conclusion: Being, Becoming, and Infinity

This holistic philosophy offers a solution to the problems facing the modern world. It is necessary to move away from a materialistic perspective and adopt a worldview that approaches the universe and humanity with a deeper meaning.

This entire journey ultimately leads to the concept of the limit. Our effort to know ourselves brings us into a continuous convergence towards the Absolute Infinite. This "convergence" is, paradoxically, the moment a person finds themself most profoundly. Because "knowledge is to know knowledge, knowledge is to know oneself, and he who knows himself, knows his Lord."

At the end of this journey, when all the equations are solved and science and spirituality converge, a person sheds the limitations of their ego and becomes a conscious being that continues toward infinity with submission.