Varlığın ve Anlamın Kutsal Kaynağı: Nihai Gerçeklik

Varlığın ve Anlamın Kutsal Kaynağı: Nihai Gerçeklik

Cevat ORHAN

Giriş

İnsanlık tarihi boyunca, varoluşun en temel soruları olan "Kim'im?" ve "Neden buradayım?" sürekli sorgulanmıştır. Bu sorulara verilebilecek en kapsamlı yanıt, bir Metapolialektik bakış açısıyla, yani tüm zıtlıkların (tez ve antitez) çatışmasından daha yüksek bir varoluşsal düzleme (sentez) dönüşüm süreciyle anlaşılabilir. Bu makale, her şeyin temelini oluşturan, zaman ve mekânın ötesindeki nihai ilke olan Mutlak Kaynak kavramı üzerinden, bu dönüşüm sürecini açıklamaktadır.

Mutlak Kaynak ve O'nun Yansımaları: Evrenin Yaratılışı

Mutlak Kaynak, kendi içinde sınırsız bir potansiyel barındırır. Bu sonsuzluk, fiziksel evreni yaratarak kendini yansıtır. Evren, Mutlak Kaynak'ın kendisi değil, sadece O'nun bir tecellisi veya yansımasıdır. Tıpkı bir aynanın, yansıttığı görüntünün kendisi olmaması gibi.

Bu yaratılış sürecini anlamak için, evrenin temel kuralları olan kuantum, frekans ve titreşim gibi kavramları kullanırız. Bu kavramlar, bilimsel birer adlandırma olmanın ötesinde, Nihai Gerçeklik'ten gelen enerjinin nasıl somutlaştığını gösteren araçlardır. Benzer şekilde, dinlerdeki melek figürleri de bu yasaların kişileştirilmiş halleridir. Cebrail, ilahi bilginin ve üst aklın yansımasıyken; Mikail düzeni, İsrafil dönüşümü ve Azrail ölümü temsil eder. Hepsi, O tek kaynaktan gelen farklı akışlardır. Bu durum, "Lehu'l mulku'ssemevati ve ma fil arz" (Göklerin ve ve yerin mülkü O'nundur) ayetiyle ifade edilen, evrenin ve içindeki her şeyin Mutlak Varlık'a ait olduğu gerçeğiyle uyumludur.

İnsanın İkilemi: Dürüstlük ve Sapma

İnsan, bu yansıma evrenin en karmaşık parçasıdır. Bedenen sınırlı ve ölümlü olan insan, aynı zamanda ruhsal olarak sonsuz potansiyeli içinde barındırır. İşte bu noktada, dürüstlük ve kötülük arasındaki temel ikilem ortaya çıkar.

 * İyilik ve Dürüstlük: Bunlar, Mutlak Kaynak'ın adalet, merhamet ve hikmet gibi saf sıfatlarının doğrudan yansımalarıdır. İyilik yapmak, evrenin temel frekansıyla uyum sağlamaktır.

 * Kötülük ve Şer: Bunlar, o saf yansımadan bir **"sapma"**dır. Tıpkı bir aynanın kirlenmesi veya çarpıtılması gibi, özgür iradeyle yapılan yanlış seçimler, evrensel akışta bir bozulmaya neden olur. Kötülük, ışığın yokluğu gibidir; Nihai Gerçeklik'in aydınlık yansımasının eksikliğidir. Yeryüzünde fesat çıkarmamak, bu akışın korunması için kesin ve kat'i bir farzdır.

Bu bağlamda, günah doğru enerji ve frekanssal duruma aykırı, zarar veren bir eylemi, haram ise bu uyumsuzluğun kesinlikle yasaklanmasını ifade eder. Bu durum, doğanın işleyişiyle ilişkilendirilebilir; nehirdeki bir kirliliğin tüm sisteme zarar vermesi gibi, ahlaki bir sapma da evrenin akışını bozar. İnsan, ne kadar akıllı olursa olsun, bu sapma nedeniyle "aptal" olarak nitelendirilebilir. Bu aptallık, kötü niyetli kişilerin eylemlerinde doruk noktasına ulaşır. Onlar, bedenlerinde insan gibi görünseler de, düşük frekanslı enerjileri nedeniyle şeytanlaşmışlardır ve amaçları kötü enerji yaymaktır.

Sonsuz Bir Mücadele: İyilik ve Kötülüğün Savaşı

İyi insanlar ile kötü insanlar arasında sürekli bir enerji, frekans ve titreşimsel uyumsuzluk söz konusudur. Kötü niyetli kişilerin iyi insanları kıskanması ve onlara zarar vermek istemesinin arkasında, iyi insanların yaydığı yüksek frekansın yarattığı rahatsızlık yatar. Bu durum, bir nevi "enerjisel kıskançlık"tır. Kötü niyetli kişiler, iyi insanın frekansını düşürerek onu kendi seviyelerine çekmeye çalışır.

Ancak bu mücadele, nihai zaferin iyilikten yana olacağı zorlu bir süreçtir. İyi frekanslar, Mutlak Kaynak'ın inayetiyle her türlü kötülüğü yener. Bu zafer, bireysel anlamda ruhu olgunlaştırır ancak aynı zamanda yıpratır. Ancak bu yıpranma, insanı daha dayanıklı ve bilge kılar. Bu, iyi insanın varoluşsal görevidir.

Kıyamet Bir Dönüşümdür: Metapolialektik Bakış Açısı

Kuran'da bahsedilen "son saat" ve "kıyamet" kavramları, bir yok oluştan ziyade, evrensel bir dönüşüm sürecine işaret eder. Son saat, kötülüğün yok olmaya başlayacağı, yalan ve entrikanın anlamsızlaştığı bir andır. Kıyamet ise bu dönüşüm sonucunda insanlığın yüksek frekanslı bir bilince uyanarak ayağa kalkışıdır. Bu süreç, Taha Suresi'nde de belirtildiği gibi, zamanla ölçülemez.

Tüm bu süreç, Metapolialektik bir bakış açısıyla anlaşılabilir. İyi ve kötü gibi zıtlıklar, diyalektik bir çatışma yaşar ve bu çatışma, varoluşu daha yüksek bir seviyeye taşıyan bir polialektik dönüşüm süreci olan Metapolialektik ile sonuçlanır. Bu dönüşüm, oksijen ve hidrojenin birleşip söndürücü bir güç olan suya dönüşmesi gibidir.

Bu dönüşümün bilimsel temelleri, Heisenberg, Bohr ve Planck'ın kuantum teorileriyle desteklenmektedir. Onların çalışmaları, enerjinin ve maddenin kesikli paketler (kuanta) halinde, belirli frekanslarla var olduğunu gösterir. Tesla'nın kablosuz enerji aktarımı ve Jung'un kolektif bilinçaltı teorileri de, her şeyin birbiriyle ilişkili ve ilintili olduğu, bağımsız olmadığı fikrini güçlendirir.

Mahşer ve Haşr durumu, bu dönüşümün nihai aşamasıdır. Haşr, tüm enerjilerin kendi frekanslarına göre ayrıştığı, kötü enerjilerin yok olduğu ve iyi enerjilerin yeni bir varoluş düzlemine geçtiği bir andır. Livaü'l-Hamd sancağı, bu uyumun ve zaferin sembolüdür. Hamd, sadece Nihai Gerçeklik'e ait olduğu için, bu sancak O'nun sancağıdır ve onun altında toplananlar, hayatlarını bu hamd frekansıyla yaşamış olanlardır.

Sonuç: Bir Yansıma Olmak

Hiçbir şey bağımsız değildir; her şey birbiriyle ilişkili ve ilintilidir. Doğa, bu akışın ve düzenin en somut halidir. Bu yüzden kendini bilmek ve görevini yerine getirmek, sadece ahlaki bir görev değil, aynı zamanda evrensel akışa uyum sağlamak demektir.

Bu nedenle, insanın varoluş amacı, bu sonsuz ve aşkın olan Mutlak Varlık'ın bir yansıması olmaktır. Yaşam, her birimizin bu yansımayı ne kadar saf ve doğru bir şekilde göstereceğini seçtiği, içsel bir yolculuktur. Dürüstlük, merhamet ve vicdan, bu yolculuğun pusulasıdır.

Önemli olan, hangi sonuca ulaşıldığı değil, yolculuk boyunca hangi frekansın yayıldığıdır. Bu nedenle, bu "hakikatin yansımaları" olan insanlar, sadece ahlaki birer örnek değil, aynı zamanda varoluşun anlamının canlı kanıtlarıdır. Onların varlığı, bu dünyanın tamamen karanlık olmadığını ve Nihai Gerçeklik'in ışığının hala var olduğunu gösteriyor. Zaten yüksek frekanslı enerjiler arasında düşük frekanslı enerjiler son nihayette var olamazlar. Bu durum, Mutlak Sonsuz'daki akışın bir yasası veya Yaratılışın Kozmik Kodu olarak değerlendirilebilir. Bu ışık, yani nurun tamamlanması, tamamen egemen oluncaya kadar bu yasa işlemeye devam edecektir.

The Sacred Source of Existence and Meaning: The Ultimate Reality

Cevat ORHAN

Introduction

Throughout human history, the most fundamental questions of existence—"Who am I?" and "Why am I here?"—have been continuously pondered. The most comprehensive answer to these questions can be understood through a Metapolialectic perspective, a process of transformation where the conflict of all opposites (thesis and antithesis) leads to a higher existential plane (synthesis). This article explains this transformative process through the concept of the Absolute Source, the ultimate principle that forms the basis of all things, transcending time and space.

The Absolute Source and Its Reflections: The Creation of the Universe

The Absolute Source contains an infinite potential within itself. This infinity reflects itself by creating the physical universe. The universe is not the Absolute Source itself, but merely a manifestation or a reflection of it, just as a mirror is not the image it reflects.

To understand this creation process, we use concepts such as quantum, frequency, and vibration, which are the fundamental rules of the universe. These concepts are more than just scientific terms; they are tools that show how energy from the Ultimate Reality becomes manifest. Similarly, the figures of angels in religions are personified forms of these laws. Gabriel is the reflection of divine knowledge and the higher intellect, while Michael represents order, Israfil represents transformation, and Azrael represents death. All are different flows originating from that single source. This is consistent with the verse, "Lehu'l mulku'ssemevati ve ma fil arz" (To Him belongs the dominion of the heavens and the earth), which states that everything in the universe belongs to the Absolute Being.

The Human Dilemma: Integrity and Deviation

Humanity is the most complex part of this reflective universe. While physically limited and mortal, humans also contain an infinite potential spiritually. This is where the fundamental dilemma between integrity and evil arises.

 * Goodness and Integrity: These are direct reflections of the pure attributes of the Absolute Source, such as justice, mercy, and wisdom. Acting with goodness is aligning with the fundamental frequency of the universe.

 * Evil and Malevolence: These are a "deviation" from that pure reflection. Just as a mirror can be dirtied or distorted, wrong choices made with free will cause a disruption in the universal flow. Evil is like the absence of light; it is the lack of the bright reflection of the Ultimate Reality. Not spreading corruption on earth is an absolute and definitive commandment to preserve this flow.

In this context, sin is an action that is contrary to the right energy and vibrational state, causing harm, while prohibition (haram) signifies the absolute command to avoid this dissonance. This can be related to the functioning of nature; just as pollution in a river harms the entire system, a moral deviation disrupts the flow of the universe. No matter how clever a person may be, they can be considered "foolish" due to this deviation. This foolishness culminates in the actions of malevolent people. Although they may appear human in their bodies, they have become satanic due to their low-frequency energies and their purpose is to spread bad energy.

An Eternal Struggle: The War Between Good and Evil

There is a constant state of energetic, frequency, and vibrational incompatibility between good and evil people. The reason malevolent people envy and wish to harm good people is the discomfort caused by the high frequency that good people radiate. This is a form of "energetic jealousy." Malevolent people try to lower the good person's frequency to pull them down to their own level.

However, this struggle is a difficult process in which the ultimate victory belongs to goodness. High frequencies, with the grace of the Absolute Source, overcome all forms of evil. This victory purifies the soul on an individual level, but it also wears it down. Yet, this wear and tear makes a person more resilient and wise. This is the existential duty of the good person.

The Apocalypse is a Transformation: A Metapolialectic View

The concepts of "the last hour" (es-sa'ah) and "the apocalypse" (qiyamah) mentioned in the Quran refer to a universal process of transformation rather than annihilation. The last hour is the moment when evil begins to vanish and lies and intrigues become meaningless. The Apocalypse is humanity's rising to its feet, awakening to a high-frequency consciousness as a result of this transformation. This process, as stated in the Surah Taha, cannot be measured by time.

This entire process can be understood through a Metapolialectic perspective. Opposites like good and evil experience a dialectical conflict, and this conflict results in a polialectic transformation called Metapolialectic, which raises existence to a higher level. This transformation is like how oxygen and hydrogen combine to form water, a force that extinguishes fire.

The scientific foundations for this transformation are supported by the quantum theories of Heisenberg, Bohr, and Planck. Their work shows that energy and matter exist in discrete packets (quanta) with specific frequencies. Tesla's work on wireless energy transmission and Jung's theory of the collective unconscious also reinforce the idea that everything is interconnected and not independent.

The Day of Judgment and the Gathering (Hashr) are the final stages of this transformation. Hashr is a moment when all energies are separated according to their frequencies, bad energies are annihilated, and good energies move to a new plane of existence. The banner of Livaü'l-Hamd is the symbol of this harmony and victory. Since all praise (hamd) belongs to the Ultimate Reality, this banner is His, and those who gather under it are those who have lived their lives in harmony with this hamd frequency.

Conclusion: To Be a Reflection

Nothing is independent; everything is interrelated and interconnected. Nature is the most tangible form of this flow and order. Therefore, knowing oneself and fulfilling one's duty is not just a moral task but also an alignment with the universal flow.

Thus, the purpose of human existence is to be a reflection of the Absolute Being, who is eternal and transcendent. Life is an inner journey in which each of us chooses how purely and truthfully we will show this reflection. Integrity, compassion, and conscience are the compass for this journey.

What matters is not the outcome achieved, but the frequency radiated throughout the journey. Therefore, these "reflections of truth" are not just moral examples but living proofs of the meaning of existence. Their presence shows that this world is not entirely dark and that the light of the Ultimate Reality still exists. In the end, low-frequency energies cannot exist among high-frequency energies. This can be seen as a law of the flow in the Absolute Infinite or as the Cosmic Code of Creation. This light, the completion of light (nur), will continue to work until it reigns supreme.                                        Cevat ORHAN